به بهانه اعدام...
به یاد شیخ شهید
شیخ فضل الله نوری
دیروز، سالروز “شهادت” مرجع شهید علامه شیخفضلالله نوری(ره) به دست “جریان مشروطهخواهِ سکولار". در میدان توپخانۀ تهران، بود
آشکارا و بیپروا، اجتماع کردند و در روز روشن و در انظار عمومی، شیخ را به دار آویختند و پایکوبی کردند!
حکم اعدام وی از سوی یک “معمّم” صادر شد؛ “شیخ ابراهیم زنجانی"! جُرم شیخ نیز، “مخالفت با مشروطۀ سکولار” بود. صدای او در آن غوغای “غافلان حوزوی” و “مغرضان روشنفکر"، شنیده نشد.
مسألۀ مهمتر و کمتر گفتهشده، مواضع اخوند در نجف است که به حمایت از مشروطه برخاستند درحالیکه نمیدانست نیروی اجتماعیِ جدیدی بهنام “روشنفکری” در ایران شکل گرفته و این چنین ،حوزۀ نجف، بهجای صفآرایی در برابر “روشنفکری سکولار” و “مشروطۀ انگلیسی"، بر شیخ تازید و بهانه به دست مخالفان داد تا او را اعدام کنند. “تشخیص ناصواب” و “محاسبۀ ناقص” او در آن لحظۀ تاریخیِ حسّاس، معادله را به نفع مشروطۀ سکولار تغییر داد و به “حذف شیخفضلالله” انجامید. بعد از این ماجرا، آخوند خراسانی از موضعگیری خویش، پشیمان شد و شاید تازه دریافت که روشنفکری سکولار و انگلیسی در پی چیست، امّا دیگر کار از کار گذشته بود.
ویا میرزایی نائینی که بهراستی باید او را “جادّهصافکن مشروطۀ سکولار” دانست. او اندکی از نظریههای جدید و غربی میدانست، امّا فهمش در این مساله، بهشدّت “سطحی” و “غیرتاریخی” بود. ازاینرو، بهجای فاصلهگیری از تجدّد غربی، تلاش کرد ثابت کند شریعت اسلام با این نظریههای نوپدید، سازگار است. . بهاینترتیب، “تنبیهالامّه و تنزیهالملّه"، بسترساز پیشرویِ مشروطۀ سکولار شد و عرصه را هرچه بیشتر بر جریان مشروطۀ مشروعه، تنگ کرد. او چندی بعد، از نگارش این “کتاب” پشیمان شد و کوشید آن را جمعآوری کند، امّا جمعآوری آنها در اختیار او نبودند و پیامدهایش بر جای ماند.
فتنۀ مشروطۀ سکولار، جملگی طرّاحی و توطئۀ “سفارت انگلیس” در تهران بود.
وامروز نیز برخی حامی و هوادارِ “جریان روشنفکریِ سکولار” است و از “حجاب اختیاری” دفاع میکنند؛ غافل از اینکه حجاب اختیاری، حلقهای از “زنجیرۀ تحمیل سبک زندگیِ غربی” به جامعۀ ایران است و “برهنگی زنان"، “جامهدرانی روحانیان” را نیز در پی خواهد داشت؛ چنانکه چندی پس از مشروطه، رضاخان با روحانیان آن کرد که تاریخ به خود ندیده بود. از تجربۀ مشروطه بیاموزیم …..
#شیخ_فضل_الله_نوری #شیخ_شهید